Παρασκευή 24 Δεκεμβρίου 2010

Καλά Χριστούγεννα!


Όπου κι αν βρίσκονται τα μέλη αυτής της παλιάς καλής παρέας, σας εύχομαι καλά Χριστούγεννα με υγεία, τύχη και ευτυχία. Μπορεί να είμαστε πλέον μακριά ο ένας από τον άλλον, υπάρχει όμως ένα μέρος που κάποτε περπατήσαμε μαζί και ίσως εκεί μια νύχτα να βρεθούμε και πάλι και να ταξιδέψουμε μέχρι την πιο μακρινή αυγή.
http://noela-world.blogspot.com

Πέμπτη 21 Οκτωβρίου 2010




















On a night of rain and thunder, the curse will live again
Awoken from his ancient slumber, the legends comes alive
The fullmoon shows his silhouette, shadow in the sky
As he rides through the woods, he comes for you tonight

Heads will roll
Can you hear the thunder, raging from down under
Heads will roll
When the horseman comes, and the lightning strikes
Heads will roll
When he strikes his sword, you'll feet his wrath of anger
Heads will roll
When the headless horseman finds you

The haunted forest comes alive, as another victim dies
His horse, galloping like a beast, driven by the blood of enemies
When the night falls down, the horsemen seeks his revenge
The cold misty night has come, and the moon turns to blood red

Heads will roll
Can you hear the thunder, raging from down under
Heads will roll
When the horseman comes, and the lightning strikes
Heads will roll
When he strikes his sword, you'll feet his wrath of anger
Heads will roll
When the headless horseman finds you

Can you see him, he has risen from the dead
The evil and wicked, horsemen without a head
Seeking his vengeance, the scent of fear is on you
The hesan is coming, and tonight he comes for you

Heads will roll
Can you hear the thunder, raging from down under
Heads will roll
When the horseman comes, and the lightning strikes
Heads will roll
When he strikes his sword, you'll feet his wrath of anger
Heads will roll
When the headless horseman finds you

Heads will roll
Heads will roll
Heads will roll
Heads will roll

Πέμπτη 11 Μαρτίου 2010

Someone, something, somewhere.

Πρόσφατα, ξεκίνησα να διαβάζω και πάλι το "Ατέλειωτες Ιστορίες" του, J.R.R. Tolkien. ένα βιβλίο γραμμένο απο τον γιό του, και θυμήθηκα αμέσως το Σιλμαρίλλιον. Θυμήθηκα χαρακτηριστικά το παιχνίδι RPG που είχα φτιάξει πριν καιρό βασισμένο σε αυτό. Μου πήρε περίπου ενα καλοκαίρι να το φτιάξω, αφού το είχα διαβάσει περίπου 5 φορές. Στην αρχή το παιχνίδι δεν είχε την αίγλη που περίμενα αλλά απο την αρχή δημιουργήθηκαν μερικοί ήρωες που πιστεύω ακόμα και ο Tolkien θα τους έβαζε.

Συγκεκριμένα θυμάμαι το λάβαρο του χαρακτήρα του Γιώργου. Ήταν ένας δρόμος προς κατι όρη, και δυό φωτιές στις άκρες. Και στους δυο η ιδέα μας φάνηκε όμορφη και ταιριαστή στο χαρακτήρα του, απο την αρχή ακόμα, έτσι όπως τα έφερε το παιχνίδι. Κρίμα που δεν καταφέραμε να συνεχίσουμε εκείνο το παιχνίδι.

Κυριακή 7 Μαρτίου 2010

Η σύναξη.

Είναι η πρώτη μου φορά που γράφω σε ενα blog, και μου φαίνεται κάπως παράξενο. Προτίστος γιατί έχω να γράψω στα ελληνικά, πάνω από... 10 χρόνια. Τέλος πάντων, λεπτομέρειες, το βασικό λοιπόν θέμα αυτού του blog, ειναι για να καλέσω, όλους αυτους, που πριν κάποια χρόνια, δημιούργησαν, κατι ξεχωριστό, που για όλους, και θέλω να πιστεύω όλους, έχει χαραχθεί, μέσα στο μυαλό και στην καρδιά.

Πριν από κάποια χρόνια, στην καφετέρια Ακρόπολις, στην Κοζάνη, η πρώτη γνωριμία έγινε, μεταξύ Νεκταρίας, του Γιώργου και εμού(Βύρων). Ήταν θυμάμαι, για ενα RPG event, που θα γινόταν, και θα ήταν η πρώτη μου γνωριμία με τα παιχνίδια του είδους. Ο Γιώργος θα γινόταν ο πρώτος μου DM(Είναι το άτομο, που κινεί τα νίματα στο παιχνίδι, με λίγα λόγια.) και άπο τότε ανταλλάζαμε φαντασίες, λες και ήταν ρούχα που τα δανείζαμε ο ένας στον άλλον, για να τα φορέσει μία κρύα μέρα και να ζεστάνει έστω και λιγάκι τον μυάλο του.

Στη συνέχεια, μαζευτήκαμε πιό πολλοί, ο Βασίλης, ο Αργύρης, η Γιώτα. Όλοι εμείς γίναμε οι Αθέατοι Αστέρες. Ήρωες στη δικιά μας φαντασία και δεμένη σε μία μυθολογία που εμείς πλάσαμε στα σκαριά αυτής που υπήρχε. Που να ξέρει ο καθένας εκεί έξω, τι τράβηξε ο χαρακτήρας του καθενός, και που ακόμα μέσα στο μυαλό μας, οι πράξεις, έστω και φανταστηκές, φωναζούν να μη ξεχαστούν.

Γι'αυτο λοιπόν, δημιούργησα αυτό το blog, σαν μια προσπάθεια, να ξαναμαζευτεί εκείνη η παρέα, μέσα από αυτό το καινούριο πελώριο κόσμο, που πλέον, είναι η μόνη μας επικοινωνία, το Internet.